Kızıma “Sana otuz kere yapma dedim” diye söyleniyorum. “Aynı soru otuz kere de sorulmaz ki canım” diye homburdanıyorum. “Bu bina otuz katlı vardır” diye tahmin yürütüyorum. “Otuz liradan fazla değildir bu bluz” diye bilgiçlik yapıyorum. “Senden otuz kere istedim, nasıl unutursun?” şeklinde sitemler edebiliyorum..
Belki günde otuz kere “otuz”lu cümle kuruyorum. Kendi kendime otuz kere söz verdim otuzun yakasını bırakacağıma dair ama olmadı. Takıldım bir kere. İlk başlarda bu duruma mana veremedim ama sonra anladım ki, bünye “otuz”a alıştırma mekanizmasını otomatik çalıştırmış. Nitekim 30. yaşımın ilk günlerini geride bırakmış bulunmaktayım.
Geriden gelenleri rahatlatır mı bilmiyorum ama, endişeye mahal yok. Geldim, gördüm, sevdim. Bence “30 yaş sendromu” yaftalamasını hak etmiyor. Öyle sakin, uyumlu, kendi halinde, etliye sütlüye karışmayan bir yaş. Depresyon beklentisinde ısrarlı davranmadıkça öyle kalacak gibi görünüyor...
5 yorum:
Endişe etmeyin.Her yaş,kendine göre güzel.
Yine de,zaman zaman bende de "acaba 40'lı yaş sendromu mu başladı"vehmi oluşmuyor değil.
Nihayetinde;"bin sene zilletle yaşamaktansa,on sene yaşayıp izzetle ölümü tercih etmeli" diyorum.
Allah hayırlı,şerefli ve uzun ömür versin...
Amini...
Yaş sendromu modası mı başladı? :)
Otuz Kırk derken;
Daha nice onuncu yıllı sendromlara
Yaş sendromu modası mı başladı? :)
Otuz,Kırk,Elli,Altmış,Yetmiş,Seksen,Doksan,Yüz derken;
Daha nice onuncu yıllı sendromlara
Bir senedir 34'ü yaşıyorum. Bir kaç gün sonra 35'i tamamlayacağım. Aslında pek bir fark göremedim, yıllar arasında, kendimi bildim bileli.Sadece her sene biraz daha yorgun hissediyorum kendimi.
30 nedir ki? Kırkların yanında :)Ben de kırklandım diye yazmıştım. Bana kırk kere maşallah! Sana da hayırlı güzel dolu dolu bir ömür dilerim. Sayılara takılmamak gerek bence..
Yorum Gönder