Filmin başlamasına bir iki dakika kala sinemanın girişine doğru ilerledim. Girişte biletleri kontrol eden görevliyi görmek için etrafa bakınarak içeri girerken "hanımefendi biletlerinizi görebilir miyim?" diye seslendi birisi. Hemen yanımdaki taburede oturan kızı ancak o zaman farkettim.
Sarı renkte bir duvarın önünde duruyordu. Sapsarı saçları vardı. Sarı bir tişört giymişti. Yorgunluktan benzi de sararmıştı. Komandolar bile doğada bu derece başarılı kamufle edemezlerdi kendilerini. "Pardon... şey.. sarıdan dolayı..." diye gevelemeye başladım lafı. Durumu farkedince o benden daha çok güldü :) Benim halim mi daha komik geldi ona yoksa kendi halimi bilemiyorum :)
...
Ren geyiği Niko'nun maceralarını izledik. Film bittiğinde çocukların hayal gücü tavan yaptı. Herkes kendi senaryolarını anlatıyordu. Benimse aklımda girişte yaşadığım olaydan hatırıma gelen, çocukla karıncanın şu diyaloğu vardı. Animasyonu yapılsa da fena olmazdı.
"Çocuk sordu:
-Ey karınca karınca!
Kara renkli karınca!
Seni gören olur mu?
Ortalık kararınca?
Karınca cevap verdi:
-Karanlık bir gecede
Simsiyah bir bacada
Kara tüylü keçede
Olsam bile ey çocuk
Beni Allah'ım görür!"
2 yorum:
ben sarı kızın neye güldüğünü tahmin edebiliyorum, seni çocuklarınla sinema kapısında hayal edince benim bile gülesim geliyor taa buralardan ayıptır sölemesi:)
ayıpsa söleme şekerim :) genel izleyici kitlesine hitap eder bu blog :p
aslına bakarsan ilk defa tam kadro sinemaya gittik. Allah'tan ortalık cücük kaynıyodu da bizimkiler kalabalığa karıştılar :)
ha bu arada sarı kız çıkışta yer değiştirmişti, şeker satıyordu son gördüğümde. renk ahengi bozulmuştu tabi :)
Yorum Gönder